| Diyanet İşleri Meali |
|
 (1-4) Sen bu beldedeyken bu beldeye (Mekke’ye), babaya ve ondan meydana gelen çocuğa yemin ederim ki, biz insanı bir sıkıntı ve zorluk içinde (olacak ve bunlara göğüs gerecek şekilde) yarattık.(90:1) | |
| İnsanoğlu, kendisine kimsenin güç yetiremeyeceğini mi sanıyor?(90:5) | |
| “Yığınla mal harcadım” diyor.(90:6) | |
| Kendisini kimsenin görmediğini mi sanıyor?(90:7) | |
| (8-10) Biz ona iki göz, bir dil, iki dudak vermedik mi; iki apaçık yolu (hayır ve şer yollarını) göstermedik mi?(90:8) | |
| Fakat o, sarp yokuşa atılmadı.(90:11) | |
| Sarp yokuşun ne olduğunu sen ne bileceksin?(90:12) | |
| O tutsak bir boynu çözmek (köle azat etmek)tir.(90:13) | |
| (14-16) Yahut şiddetli bir açlık gününde kendisiyle yakınlığı olan bir yetimi, yahut yerde sürünen bir yoksulu doyurmaktır.(90:14) | |
| (17-18) Sonra da iman edenlerden olup birbirine sabrı tavsiye edenlerden, birbirine merhameti tavsiye edenlerden olanlar var ya, işte onlar Ahiret mutluluğuna erenlerdir.(90:17) | |
| Âyetlerimizi inkâr edenler ise; kötülüğe batmış kimselerdir.(90:19) | |
| Üzerlerinde etrafı sımsıkı kapatılmış bir ateş vardır.(90:20) | |
