| Kırık Meal (Okunuş) Meali |
|
 |El-Hāḳḳatu: gerçekleşen  | (69:1) | |
| |mā: nedir? | l-Hāḳḳatu: gerçekleşen | (69:2) | |
| |ve mā: nerden? | edrāke: bileceksin | mā: ne olduğunu | l-Hāḳḳatu: gerçekleşenin | (69:3) | |
| |keƶƶebet: yalanladılar | ṧemūdu: Semud | ve ǎādun: ve 'Ad | bil-ḳāriǎti: başa çarpan olayı | (69:4) | |
| |feemmā: bu yüzden | ṧemūdu: Semud | feuhlikū: helak edildiler | biT-Tāğiyeti: azgın bir vak'a ile | (69:5) | |
| |ve emmā: ve | ǎādun: Ad (kavmi ise) | feuhlikū: helak edildiler | birīHin: bir kasırga ile | SarSarin: uğultulu | ǎātiyetin: azgın | (69:6) | |
| |seḣḣarahā: onu saldı | ǎleyhim: onların üzerine | seb'ǎ: yedi | leyālin: gece | ve ṧemāniyete: ve sekiz | eyyāmin: gün | Husūmen: ardı ardına | feterā: görürsün | l-ḳavme: o kavmi | fīhā: orada | Sar'ǎā: serilmiş | keennehum: sanki onlar | eǎ'cāzu: kütükleridir | neḣlin: hurma | ḣāviyetin: içi boş | (69:7) | |
| |fehel: -musun? | terā: görüyor- | lehum: onlardan | min: hiç | bāḳiyetin: geri kalan | (69:8) | |
| |ve cā'e: ve geldiler | fir'ǎvnu: Fir'avn | ve men: ve kimseler | ḳablehu: ondan önceki | velmu'tefikātu: ve altüst olmuş kentler | bil-ḣāTieti: hatalı iş ile | (69:9) | |
| |fe ǎSav: karşı geldiler | rasūle: elçisine | rabbihim: Rablerinin | feeḣaƶehum: O da onları yakaladı | eḣƶeten: bir yakalayışla | rābiyeten: şiddeti gittikçe artan | (69:10) | |
| |innā: elbette biz | lemmā: | Tağā: kabarınca | l-māu: su(lar) | Hamelnākum: sizi taşıdık | fī: | l-cāriyeti: akıp gidende (gemi) | (69:11) | |
| |linec'ǎlehā: onu yapalım diye | lekum: size | teƶkiraten: bir ibret | ve teǐyehā: ve onu bellesin | uƶunun: kulak(lar) | vāǐyetun: belleyen | (69:12) | |
| |feiƶā: zaman | nufiḣa: üflendiği | fī: | S-Sūri: Sur'a | nefḣatun: üfleme | vāHidetun: bir tek | (69:13) | |
| |ve Humileti: yerlerinden kaldırıldığı | l-erDu: arz | velcibālu: ve dağlar | fe dukketā: çarpıştırıldığı | dekketen: çarpma ile | vāHideten: bir tek | (69:14) | |
| |feyevmeiƶin: işte o gün | veḳaǎti: vuku bulur | l-vāḳiǎtu: olacak olan | (69:15) | |
| |venşeḳḳati: yarılmıştır | s-semāu: gök | fehiye: o | yevmeiƶin: o gün | vāhiyetun: zayıftır | (69:16) | |
| |velmeleku: vre melekler de | ǎlā: | ercāihā: onun kenarlarındadır | ve yeHmilu: ve taşır | ǎrşe: tahtını | rabbike: Rabbinin | fevḳahum: üstlerinde | yevmeiƶin: o gün | ṧemāniyetun: sekiz (melek) | (69:17) | |
| |yevmeiƶin: o gün | tuǎ'raDūne: arz olunursunuz | lā: | teḣfā: gizli kalmaz | minkum: sizden | ḣāfiyetun: hiçbir giz | (69:18) | |
| |feemmā: o zaman | men: kimse | ūtiye: verilen | kitābehu: Kitabı | biyemīnihi: sağından | feyeḳūlu: der ki | hā'umu: alın | ḳra'ū: okuyun | kitābiyeh: Kitabımı | (69:19) | |
| |innī: süphesiz ben | Zenentu: sezmiştim | ennī: elbette benim | mulāḳin: karşılaşacağımı | Hisābiyeh: hesabımla | (69:20) | |
| |fehuve: artık o | fī: içindedir | ǐyşetin: bir yaşam | rāDiyetin: memmun eden | (69:21) | |
| |fī: | cennetin: bir bahçede | ǎāliyetin: yüksek | (69:22) | |
| |ḳuTūfuhā: meyveleri | dāniyetun: aşağıya sarkmış | (69:23) | |
| |kulū: yeyin | veşrabū: ve için | heniyen: afiyetle | bimā: ötürü | esleftum: yaptığınız işlerden | fī: | l-eyyāmi: günlerde | l-ḣāliyeti: geçmiş | (69:24) | |
| |veemmā: o zaman | men: kimse | ūtiye: verilen | kitābehu: Kitabı | bişimālihi: sol tarafından | feyeḳūlu: der ki | yā: EY/HEY/AH | leytenī: keşke ben | lem: | ūte: verilmeseydi | kitābiyeh: Kitabım | (69:25) | |
| |velem: ve hiç | edri: bilmeseydim | mā: nedir | Hisābiyeh: hesabım | (69:26) | |
| |yā: EY/HEY/AH | leytehā: Keşke o | kāneti: olsaydı | l-ḳāDiyete: işimi bitirmiş | (69:27) | |
| |mā: hiçbir | eğnā: yarar sağlamadı | ǎnnī: bana | māliyeh: malım | (69:28) | |
| |heleke: yok olup gitti | ǎnnī: benden | sulTāniyeh: gücüm (saltanatım) | (69:29) | |
| |ḣuƶūhu: tutun onu | fe ğullūhu: bağlayın onu | (69:30) | |
| |ṧumme: sonra | l-ceHīme: cehenneme | Sallūhu: sallayın onu | (69:31) | |
| |ṧumme: sonra | fī: | silsiletin: zincire | ƶer'ǔhā: uzunluğu | seb'ǔne: yetmiş | ƶirāǎn: arşın | feslukūhu: vurun onu | (69:32) | |
| |innehu: çünkü o | kāne: idi | lā: | yu'minu: inanmıyor | billahi: Allah'a | l-ǎZīmi: büyük | (69:33) | |
| |ve lā: ve | yeHuDDu: ön ayak olmuyurdu | ǎlā: | Taǎāmi: doyurmaya | l-miskīni: yoksulu | (69:34) | |
| |feleyse: yoktur | lehu: onun için | l-yevme: bugün | hāhunā: burada | Hamīmun: candan bir dost | (69:35) | |
| |ve lā: ve yoktur | Taǎāmun: yiyecek | illā: başka | min: -den | ğislīnin: irin- | (69:36) | |
| |lā: | ye'kuluhu: onu yemez | illā: başkası | l-ḣāTiūne: hata işleyenlerden | (69:37) | |
| |felā: hayır | uḳsimu: yemin ederim | bimā: şeylere | tubSirūne: gördükleriniz | (69:38) | |
| |ve mā: ve şeylere | lā: | tubSirūne: görmedikleriniz | (69:39) | |
| |innehu: şüphesiz o | leḳavlu: elbette sözüdür | rasūlin: bir elçinin | kerīmin: değerli | (69:40) | |
| |ve mā: ve değildir | huve: O | biḳavli: sözü | şāǐrin: bir şa'irin | ḳalīlen: az | mā: ne de | tu'minūne: inanıyorsunuz | (69:41) | |
| |ve lā: ve değildir | biḳavli: sözü | kāhinin: bir kahinin | ḳalīlen: az | mā: ne de | teƶekkerūne: düşünüyorsunuz | (69:42) | |
| |tenzīlun: indirilmiştir | min: tarafından | rabbi: Rabbi | l-ǎālemīne: alemlerin | (69:43) | |
| |velev: ve eğer | teḳavvele: iftira etseydi | ǎleynā: bize | beǎ'De: bazı | l-eḳāvīli: laflar uydurup | (69:44) | |
| |leeḣaƶnā: elbette alırdık | minhu: onun | bil-yemīni: sağını | (69:45) | |
| |ṧumme: sonra | leḳaTaǎ'nā: keserdik | minhu: onun | l-vetīne: can damarını | (69:46) | |
| |fe mā: olamazdı | minkum: sizden | min: hiçbir | eHadin: kimse | ǎnhu: ondan | Hācizīne: engel | (69:47) | |
| |ve innehu: şüphesiz O | leteƶkiratun: bir öğüttür | lilmutteḳīne: muttakiler için | (69:48) | |
| |ve innā: ve elbette biz | leneǎ'lemu: elbette biliyoruz | enne: muhakkak | minkum: içinizdeki | mukeƶƶibīne: yalanlayıcıları | (69:49) | |
| |ve innehu: doğrusu o | leHasratun: elbette hasrettir | ǎlā: için | l-kāfirīne: kafirler | (69:50) | |
| |ve innehu: ve şüphesiz O | leHaḳḳu: muhakkak gerçektir | l-yeḳīni: kesin | (69:51) | |
| |fesebbiH: öyleyse tesbih et | bismi: adını | rabbike: Rabbinin | l-ǎZīmi: ulu | (69:52) | |
